Wydatki na aplikację są kosztem kancelarii radcy

Zdobycie tytułu zawodowego radcy prawnego zazwyczaj jest procesem kilkuletnim i kosztownym. Aplikant jest zobowiązany do ponoszenia szeregu wydatków na aplikację, bez których poniesienia nie jest możliwe uzyskanie uprawnień zawodowych. Wydatków na aplikację radcowską, nie można porównywać, do wydatków ponoszonych na studia wyższe. Wydatki na aplikacje radcowską nie są wydatkami o charakterze osobistym, które związane są z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy prawniczej. Aplikacja radcowska jest specjalistycznym szkoleniem zawodowym, nie jest więc tylko ukierunkowana, na podnoszenie „ogólnego poziomu wiedzy prawniczej”, ale na przygotowanie aplikantów do zdania egzaminu radcowskiego i wykonywania zawodu radcy prawnego. Jedną z form wykonywania zawodu radcy prawnego jest prowadzenie działalności zawodowej w ramach indywidualnej kancelarii. Kancelaria radcy prawnego może być prowadzona wyłącznie przez osobę posiadającą tytuł zawodowy radcy prawnego. Jeżeli więc radca prawny rozpoczął wykonywanie zawodu w formie indywidualnej kancelarii, istnieje oczywisty związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na zdobycie tytułu zawodowego, a podjętą działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji poniesione wydatki związane z uzyskaniem uprawnień zawodowych, należy uznać za racjonalne i uzasadnione gospodarczo. Bez wątpienia wydatki te spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 oraz 23 ustawy PIT.

Zapraszam do zapoznania się z całą publikacją.

Click here to see the entire publication